Am I on the right track ?

Do you think it is essential to check in each step whether we are on the right track or not?

Yes,of course.

At certain points, it is necessary to analyze the status that whether we are on the right track or not for something that we develope or trying to make it happen. It may be software development or studying or taking medication or a diet program or cooking a special curry or anything else.

You know sometimes we put so much effort on what we focus but without analyzing, we cannot say that what we are doing now will be effective. Sometimes our effort may be wasteful :(

I got a remark earlier from my lead when I was working in Osaka, "To give her her due, she did her best but it did not meet my expectations". Yeah, it was bitter but it was the truth at that time.

One of my Myanmar friend, who helped me in debugging the program, explained me that you were hard-working but you know ..you did the same debugging again and again on the same place of source code that you already knew and saw the error which cannot pull you out from this situation without analyzing and changing.

Yeah, he was totally right. He has more experience than me and it lightened on the dark side of my knowledge.

I learnt that

1. Never be afraid of a change to test if it is still pending at the same situation.
2. Proceed to implement with your analysis and knowledge.
3. Don't hesitate to ask others who got more experience rather than you.
4. Not to be stubborn to take your team's advice and opinion but decide as your own.
5. Make a percentage of completion daily or weekly.
6. Taking a move now will help to get everybody's attention. So we all can help and solve it out in time.

I took it as a good lesson and try to analyze step by step whether it is the root cause or not whenever I face the issues. If I am sure this is not the cause for the problem, I don't seat on it further and move to the next to check.

I am still hard-working, but I'll never forget checking the status of all items on my plate. I assume that finding out about the issue in detail is very important. If I don't know how to solve it, I will look for a solution on the internet. Make sure that there is no other bad consequences because of my change. Else, I need to discuss with Team Lead. If I am doing without care, I look like the one who pouring water onto a plastic plant everyday with the hope of flowers blooming. But I am always the last to do the change till last minute because I am scared of the change. This habit faded away from me gradually after 2 years I worked alone at my current job as only one Myanmar.

Dream

Yeah, it is a dream...

In a beautiful scene
Everything was in purple
Only you were in middle

Blooming smiles on your face
Which kept me dumb at taste
How sweet were your smiles
You said, cos' you'd wrapped with mind.

အပ်ိဳၾကီး တကယ္လုပ္မွာလား

ဒီတပတ္ေတာ႕ စေနတနဂၤေႏြ နွစ္ရက္လုံးသည္ တေနကုန္ သဲသဲမဲမဲရြာေနေသာ မိုးေအာက္တြင္ ၀မ္းနည္းသေယာင္ တိတ္ဆိတ္ေခါင္းငု႕ံေနေလသည္။ တပတ္စာ ပိတ္ရက္တြင္ လုပ္ရန္ၾကံစည္ထားသမွ်လည္း ကြဲလြဲစြာ ျဖစ္ပ်က္သြားၾကေသာအခါ ရွားရွားပါးပါး အားရက္နွစ္ရက္ကုိ နွေျမာစြာျဖင္႕ အစားထုိးလုပ္စရာ ရွာရျပန္သည္။အျပင္ထြက္ဖုိ႕လည္း အဆင္မေျပ၊ ၾကည္႕စရာ စိတ္ၾကိဳက္ရုပ္ရွင္ေကာင္းေကာင္းလည္းရွာမေတြ႕ေသာအခါ ခ်ဖုိ႕ ၾကိဳးစားေနေသာ အဆီပုိအသားပုိမ်ားကုိ ေမ႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္၍ အစားအေသာက္ကုိ စိတ္ရွိလက္ရွိ ျပင္ဆင္စားေသာက္မိေသာအခါ ဘ၀ဆုိသည္မွာ ဒီလုိက်ေတာ႕လည္း ေနေပ်ာ္သားဟု ခါတုိင္းကဲ႕သို႕ပင္ ထင္ျမင္မိျပန္သည္။

စာဖတ္ရတာ အလြန္ၾကိဳက္ေသာ ကုိယ္႔အဖုိ႕ blog ေတြ ဖတ္ရင္းနွင္႕ပင္ စိတ္ကူးေပါက္ရာ ေရးရန္ ကုိယ္ပုိင္ ဘေလာ႔ခ္ တခုကုိ ဘာရယ္မဟုတ္ စမိျပန္ေတာ႕ တနဂၤေႏြေန႕တြင္ ဘာအေၾကာင္းေရးရပါ႕ ဟု တနည္းေတာ႕ စိတ္မအားမလပ္ျဖစ္ရသည္။ ငယ္ငယ္ကလုိ ရႊင္ျမဴးထူးစရာ အေၾကာင္းအရာလည္း ရွာမေတြ႕၊ ကုိယ္႔ထက္ အတန္ငယ္ေသာ အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းမေလးေတာင္ အိမ္ေထာင္က်၍ အိမ္မွဳကိစၥ အိမ္ေထာင္ကိစၥမ်ားျဖင္႕ မအားမလပ္ျဖစ္ေနေသာအခါ သူ႕သတိရတုိင္းလည္း ေနွာင္႔ယွက္ဖို႕ရာ မ၀ံ႕မရဲျဖစ္ကာ ရြယ္တူအေျခအေနတူသူငယ္ခ်င္းနွင္႔က် အၾကိဳက္ ၀ါသနာ အတန္ကြဲခါ ဘ၀သည္ အထီးက်န္လွခ်ည္႕ေတာ႕ တခါတခါ ျဖစ္မိေလသည္။

မိဘနွစ္ပါး မၾကာခဏတုိက္တြန္းေသာ အသက္မၾကီးခင္ဆုိေသာ၊ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားနွင္႕ ဌာနအၾကီးအကဲတုိ႕ သတိေပးေသာ Later your life will get lonely when your friends will also get married ဆုိေသာ စကားမ်ားကုိ သတိရမိျငား အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကုိယ္႔ဖူးစာေရးနတ္ကုိ နွိဴးဖုိ႕ရာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း စိတ္မသန္လွေပ။ အလုပ္ထဲေရာက္မွသိေသာ္ျငား ကုိယ္႔ဆုိ ရင္းနွီးလြယ္ေသာ သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ႕ကလည္း အလုပ္ေျပာင္းသြားေတာင္ တခါတရံတကူးတက ဆုံရန္ ခ်ိန္းရင္း သူ႕အေၾကာင္းကုိယ္႔အေၾကာင္းရင္ဖြင္႕ရင္း မနက္စာညစာ အတူစားမိေသာအခါ ပူပူပန္ပန္ျဖင္႕ Still thinking to get a boy friend within 2 years ဆုိကာ Go out frequently to meet someone, Enjoy some events စသျဖင္႕ တိုက္တြန္းၾကေလ႕ရွိသည္။

သူတုိ႕လုပ္ေလ႕ရွိေသာ charity ပြဲ၊ sport event စသျဖင္႔ သြားရန္ဖိတ္ေလတုိင္း မသြားျဖစ္သည္သာက မ်ားသည္။ အားနာတာေရာ အားကစားဆုိ ၀င္ႏႊဲ ၾကည္႕ခ်င္တာေရာေၾကာင္႕ နာမည္ၾကီး National Day Walking Event တခါသြားၾကည္႕လည္း မေပ်ာ္တတ္ေတာ႕ပဲ သူ႔တုိင္းျပည္နွင္႕ ကုိယ္႔တုိင္းျပည္ က်င္းပပုံခ်င္း သိပ္ကြာဟေနပါလားဟုသာ ရင္နာစြာ သတိထားမိေလသည္။ ေတြ႕မိသမွ်လူတကာကုိ ေစ႕ေစ႕ၾကည္႕မိလ်က္ ကုိယ္နွင္႕ ရြယ္တူ ကေလးသုံးေယာက္အေမက ကေလးသံုးေယာက္ တန္းလန္း သူ႕အမ်ိဳးသားလက္ခ်ိတ္ဖမ္း၍ ရင္႕က်က္တက္ၾကြစြာ ဦးေဆာင္ေနတာ ျမင္ျပန္ေတာ႕ ေညာင္နာနာ အမ္းတမ္းတမ္းနွင္႔ ကုိယ္႔ပုံစံကို လူေတာမတုိးေသာရုပ္ဟု အားငယ္မိသလုိရွိေလသည္။ ကုိယ္႔ ဖိတ္ထားေသာ မေလးရွားမွ သူငယ္ခ်င္း တရုတ္မေလးက ရုတ္တရက္ တရုတ္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကုိလက္ခ်ိတ္၍ မိတ္ဆက္ေပးေသာအခါ သူရုံးမွာ အလုပ္လုပ္စဥ္က အတြဲမရွိဆုိတာ ေခါင္းထဲအလုိလုိေရာက္လာသည္။ ေနာက္ေတာ႕ သူမက သူတုိ႕ ဘုရားေက်ာင္းပြဲ အနုပညာပြဲတုိ႕မွာ အေတြ႕အျမင္မ်ားကာ လက္ခံလုိက္တာ ၃လခန္႕သာ ရွိေသးသည္ဟု တုိးတုိးေျပာျပေလသည္။သူ႕ေကာင္ေလးက သေဘာေကာင္းၾကင္နာမည္႔ပုံရေပမယ္႕ မ်က္လုံးတဖက္က က်န္တစ္ဖက္ထက္ အေတာ္သိသာစြာက်ဥ္းေနတာမို႕ ကုိယ္လုံးကေလးအလြန္ ေသးသြယ္ အခ်ိဳးက်လွေသာ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းကုိ ၾကားထဲက တိတ္တိတ္ကေလး နွေျမာေနမိသည္။ ေနာက္ေတာ႕လည္း အသြင္အျပင္ထက္ စိတ္ထားနွင္႕ ကုိယ္႕က်င္႕တရားက ေကာင္းလို႕ ေနမွာ ဟု ရုတ္ခ်ည္း အျမင္ေျပာင္းျပန္သည္။

တကုိယ္တည္း ကုိယ္ပုိင္ ျဖတ္သန္းရေသာဘ၀ကို အခါမ်ားစြာမွာ အားရလၽက္ တခါတခါမွသာ အထီးက်န္သလုိ ခံစားရတတ္ေလသည္မွာ အသက္နွစ္ဆယ္မွ စ၍ တုိက္ခန္းတခန္းနွင္႔ လမ္းမ်ားလွေသာ တအူတုံ႕ဆင္းအကိုနွင္႔သာေနခဲ႕ရတာမုိ႕ ဒီဘ၀ကိုအသားက်သလုိ ျဖစ္ေနတာလည္း ပါေပမည္။ စိတ္နွလံုးက ခန္းေျခာက္ေနသလား၊ ေၾကာက္စိတ္ပုိသလား ကုိယ္႕ဘာသာမေရမရာရွိကာ စိတ္၀င္စားသေယာင္ ဖြန္ေၾကာင္တတ္သူတို႕ထံ ရံဖန္ရံခါျမင္ရေသာ အၾကည္႕သူခုိး ရုိင္းရုိင္းကုိ ျမင္မိေသာအခါ ၀တၳဳေတြထဲဖတ္မိေသာ ကုိယ္အျပင္မွာ တကယ္ျမင္ဖူးေသာ ၾကည္နူးစရာ စုံတြဲတခ်ိဳ႕ဧ။္ ျမတ္နုိးၾကည္႕ဆုိတာ နွင္႕ နွိဳင္းယွဥ္မိေသာအခါ နွာဘူးေကာင္ၾကီးဟုသာ စိတ္ထဲမွ မွတ္ခ်က္ၾကိတ္ခ်မိသည္။ အကုိေျပာဖူးေသာ ေယာက္က်ားဆုိတာ နွာဘူးမဟုတ္ရင္ ဂန္ဒူးပဲ၊ နင္ျမင္ေအာင္ျပတာနဲ႕ မျမင္ရေအာင္ထိန္းတာပဲကြာတာ ဆုိေသာ စကားကုိေတာ႕ ၾကားေယာင္မိေလသည္။

ေမးသမွ်သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ဧ။္ အပ်ိဳၾကီးပဲ တကယ္လုပ္မွာလားဆုိေသာ ေမးခြန္းကုိ စကားကုန္လည္းမေျပာခ်င္ေသာအခါ မေျပာတတ္ဘူူးဟုသာ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ေျဖမိျပန္ေလသည္။ အရင္က ကုိယ္႔စိတ္ထဲမေခၚဘဲနဲ႕ ရွိခဲ႕ဖူးသူကုိလည္း လြမ္းဆြတ္တမ္းတစိတ္ဆုိလုိ႕ လုံးလုံးမရွိေတာ႕တာ အံ႕ၾသစြာ သတိျပဳမိသည္႕အခါ ငါ႔ဟာ ဘာၾကီးပါလိမ္႕ ဟု ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ အေျဖရွာမရ ေခါင္းကုတ္ဖြမိသည္။ အရင္းနီွးဆုံးသူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာင္ စိတ္ပ်က္ၾကရသည္႕ ၊ အေမမၾကိဳက္သည္႕ ၊ ပစၥည္း၀ယ္ျပီးတုိင္း နွစ္ခါျပန္ျပန္လဲျပီး ဂဂ်ီဂေၾကာင္က်တတ္သည္႕ မိမိ အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးေနာက္မွာေတာင္ ျပန္လဲလုိ႕ရရင္ ေကာင္းမယ္ဟု စိတ္ကူးေပါက္လာမွာ တဆိတ္ေၾကာက္လြန္းလွသည္။

ေမ႔လြယ္ေသာ ကုိယ္႕ဦးေနွာက္သည္ ေရွ႕ေရးကိုသာ ေတြးပူလ်က္ အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ အလုပ္မလုပ္နုိင္သည္႔ အျငိမ္းစားယူကာလကုိ စားပင္ပန္းပင္ကေလးမ်ားစိုက္လုိ႕၊ ကေလးမ်ားစာသင္ေပးခ်င္လုိ႕၊ လူမွဳေရးလုပ္ငန္းေတြ မွာ အခါအခြင္႔သင္႔လွ်င္ လုပ္လုိ႕၊ တရားဘာ၀နာအားထုတ္လုိ႕ ေၾကာင္႔ၾကမဲ႕ေနနုိင္ဖုိ႕ရာ ဘယ္လုိမ်ား ၾကံေဆာင္ရပါ႔ ဟု နည္းလမ္းရွာမိေလသည္။ တပတ္တပတ္လွ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆုံးေနေသာ နာရီလက္တံတုိ႕ကား အုိလံပစ္မာရသြန္ ျပိဳင္ပြဲ၀င္သူမ်ားကဲ႕သို႕ပင္ ကုိယ္႕ကုိေစာင္႕သည္မဟုတ္ေတာ႕ အလုပ္လဲမ်ား Music, Reading, Movie, Photography စသျဖင္႕ ၀ါသနာမ်ားလွေသာ ကုိယ္႔မွာ အခ်ိန္ဆင္းရဲတာ အမွန္ပင္။၀ါသနာသာမ်ားျပီး ဘယ္ဟာကိုမွေတာ႕ မဖန္တီးတတ္ပဲ ေ၀ဖန္ရုံသာ တတ္ေလေသာ တတ္ေယာင္ကား မိမိသာ ျဖစ္သည္။ ဒီၾကားထဲ ဒီေရာက္ကတည္းက ပ်င္းလဲပ်င္းေသာ ဟင္းခ်က္ျခင္းကုိေတာင္ အျပင္စာခ်ည္းပဲ မစားနုိင္တာေရာ က်န္းမာေရးနွင္႕ ညီညြတ္ခ်င္တာေရာ ကုိယ္႕ဘာသာ မနက္စာေန႕တုိင္းခ်က္စားေလရာ ကစားစရာ တစ္ခုရသကဲ႕သုိ႕ အလုပ္က ပုိမ်ားေလသည္။ စိတ္နွင္႕လူသည္ အအားသိပ္မရသည္႕အခါ တစ္ေယာက္တည္းဆုိေတာ႕ ဟူ၍ အားငယ္စရာ ဆုိတာမ်ိဳးလည္း သိပ္မရွိေတာ႕ေပ။

အျခားသူမ်ားေတာ႕ မေျပာတတ္ေသာ္ျငား ကိုယ္တုိင္ေတာ႕ စိတ္ထဲက ခ်စ္ျမတ္နုိးသူကုိသာ လက္ထပ္မည္ဆုိေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကလည္း ဘယ္ေသာအခါမွ်ေျပာင္းျဖစ္လိမ္႕မည္ မထင္ေပ။ ဒီအပ်ိဳၾကီးနွယ္ ဒီအရြယ္ၾကီးေရာက္မွ အခ်စ္ေတြ ဘာေတြ ေအာ္ေနခ်င္ေသးတယ္ ဟု ၾကိတ္မဲ႕ခ်င္သူတုိ႕ ရွိေကာင္းရွိမည္ ျဖစ္လည္း မတတ္နုိင္ပါ။ အရြယ္ေတာင္လြန္ေနသည္႕ သည္လုိအခါမ်ိဳးမွာ အေျခအေနလဲေပးသည္႔အခါ သင္႔ေတာ္ရာ ၾကင္ရာရွာၾကေသာ အျခားသူမ်ားကဲ႕သို႕ မလုပ္ခ်င္တာ ဘာမွမတတ္နိင္ေပ။ အနီးအနားမွ အရိပ္အသန္း ဖမ္းခ်ဥ္းကပ္ခ်င္သူက်လည္း အားကုိးထိုက္သူလားထိေတာင္ မဆန္းစစ္မိပဲ ငါသူ႕ကုိ ဘယ္လုိမွ မခ်စ္ဘူးဆုိတာသာ ကုိယ္႕ဘာသာ ေသခ်ာသိေနေတာ႕ ေၾသာ္ ဒုကၡ...ဟုသာ တမိသည္။

ဒါမ်ိဳးေရာက္တတ္ရာရာေလွ်ာက္ေတြးမိသည္ကလည္း ရွားရွားပါးပါးအားရက္မွာမွ လုပ္စရာရွာမေတြ႕သည္႕ အခါသာ ျဖစ္သည္မုိ႕ သည္အတုိင္းသာ စခန္းဆက္သြားမည္သာ ျဖစ္ေလသည္။ ပူပန္ေလေသာ မိဘေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ အားနာစရာေကာင္းတာ မွန္လည္း ကုိယ္႕ရဲ႕လြတ္လပ္မွဳမွန္သမွ်ကို စေတးကာ အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ထဲ စီးေမ်ာေပ်ာ္၀င္ဖုိ႕ရာ သူ႕အတိတ္ကံနွင္႕ နဖူးစာ ပါလွမွသာ ျဖစ္နုိင္မည္ဟုေတြးမိေလသည္။ တကယ္ေတာ႕ လူတေယာက္နွင္႔ တေယာက္ တသက္တာ အတူစား၊ အတူေန၊ အတူအိပ္ သူခ်စ္ကုိယ္ခ်စ္ျဖစ္ကာ ေအးအတူပူအမွ် နားလည္မွဳ မွ်တစြာန႕ဲ တသက္တာလက္တြဲဖုိ႕က ေတာ္ရံုတန္ရုံေရစက္နွင္႕ေတာ႕မရတာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ပီပီ လူတို္င္းလက္ခံရမည္ပင္။ ထုိကဲ႕သုိ႕ဘ၀မ်ိဳး ရရွိသူတုိ႕ကုိကား ကုိယ္လဲ မုဒိတာပြား၍ ေရာေပ်ာ္တတ္သူပါ။

သုိ႕ေသာ္ျငား သူ႕ေရစက္ရွိသည္႕ အခါ နဖူးစာသည္ ေရွာင္မရ လႊဲမရ ျဖစ္တာ အခါမ်ားစြာ အသိမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ျမင္ဖူးထားသည္မုိ႕ ရံဖန္ရံခါ အတန္ငယ္ အထီးက်န္မိသည္မွတပါး အားသည္႕အခါ ကုိယ္႕ပုိက္ဆံကုိယ္သုံး၊ ကုိယ္၀ါသနာပါရာ ကုိယ္လုပ္၊ ေမာင္နွမသားခ်င္း၀မ္းကြဲပါ မက်န္ ပူပူပင္ပင္ စီစဥ္ဆရာလုပ္၊ အလုပ္မွာ ပုိအာရုံစိုက္လုိ႕ ကုသိုလ္ေရးကုိလည္း စိတ္ကူးေပါက္သေလာက္ အတားအဆီးမရွိ လုပ္ခြင္႕ ရသည္႕အခါ ဒါလည္းဘ၀အက်ိဳးေပးေကာင္းတမိ်ဳးလုိ႕သာ ယူဆမိတာ ခြင္႔လႊတ္ေစလိုလွပါသည္။

၀န္ခံခ်က္။ ။ကြ်န္မ ဆရာမၾကည္ေအးဧ။္၀တၳဳမ်ားကုိ ၾကိဳက္ေသာေၾကာင္႔ တူူမတူမသိေသာ္လည္း အေပ်ာ္သေဘာျဖင္႕ ဆရာမၾကည္ေအးဧ။္ အပ်ိဳၾကီးသရုပ္ေဖာ္ေသာ၀တၳဳမ်ိဳးကုိ တုပစိတ္ကူးေရးမိေသာ ပုိ႔စ္တပုဒ္သာ ျဖစ္ပါသည္။

Dhamma (အဘိဏွသုတ္)

အခုတေလာ ေရးခ်င္တ႕ဲအေၾကာင္းအရာေတြ ေခါင္းထဲရွိေနေပမယ္႕ အဂၤလိပ္စာ အသုံးအနွဳန္းသစ္၊ စကားလုံးသစ္ေတြ (တစ္လံုးျဖစ္ျဖစ္ နွစ္လုံးျဖစ္ျဖစ္အံ၀င္ခြင္က် ကုိယ္ေရးမယ္႕ဟာနဲ႕ ကုိက္တာမရွိလုိ႕ ) နဲ႕ essay ေရးခ်င္ေပမယ္႕ မေရးျဖစ္ပါဘူး။
ဒီေတာ႕ ျမန္မာလုိရုိက္မွ အဆင္ေျပမယ္႕ ဘုရားရွိခုိးျဖစ္တဲ႕ေန႕တုိင္းမွာ စိတ္ပါလက္ပါ နွလုံးသြင္းျဖစ္တဲ႕ မွတ္မိဖုိ႕ လြယ္ကူေလာက္ေအာင္တုိျပီး အနက္က်ယ္၀န္းလွတဲ႕ အဘိဏွသုတ္ကုိ ကုိယ္ဖတ္ဖူးသေလာက္ျပန္ share လုိက္ပါတယ္။

ဘုရားစာအုပ္ထဲက အညြန္းက ဒီသုတ္ကုိ ရြတ္ဖတ္ျခင္းျဖင္႕ မေရွာင္လႊဲနုိင္တ႕ဲ အုိျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းေတြကို မေၾကာက္ပဲ အသက္ရွင္ေနစဥ္ ေန႕တုိင္း ေကာင္းမွဳကုိသာ အားထုတ္ျဖစ္မယ္လုိ႕ ဆုိပါတယ္။ ပါဋိအနက္ေတာ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႕မိေတာ႕ နွလုံးသြင္းမယ္႕လူတုိင္း အကုသိုလ္နည္းေအာင္ ေနျဖစ္ဖုိ႕ မျမဲတာေတြနဲ႕ ယွဥ္ျပီး သတိေပးထားတဲ႕ဂါထာျဖစ္လုိ႕ အညႊန္းမွန္တယ္လုိ႕ ယူဆပါတယ္။

ပုိက္ဆံစုဖုိ႕ လူတုိင္း လုပ္ဖူးၾကမွာပါ။ ကုိယ္လုိခ်င္တ႕ဲ ျမင္ရတဲ႕ ရုပ္၀တၳဳရဖုိ႕ အတြက္စုသလုိပဲ မျမင္ရတဲ႕ ကုသိုလ္ေလးေတြ ေန႕တုိင္း စုသြားမယ္ဆုိရင္ ေသခါနီးမွာ စိတ္ေအးလက္ေအးေသနုိင္မွာပါ။

မ်ားေသာအားျဖင္႕ ကြ်န္မ ညတုိင္းနီးပါး ဘုရားရွိခုိးမိေအာင္ ၾကိဳးစားတယ္။ ဘာေၾကာင္႕ဆုိ ကုိယ္႕ရဲ႕ မေကာင္းတဲ႕ စိတ္ေတြကုိ တတ္နုိင္သေလာက္ဖယ္နုိင္ဖုိ႕ သတိေပးတဲ႕အေနနဲ႕ အဓိပၸါယ္နားလည္တဲ႕ သုတ္တို႕ ပဌာန္းတုိ႕ ရြတ္တာပါ။အလုပ္က issue မရွိတဲ႕ေန႕ဆုိ စိတ္ပါရင္ တခါတခါ တရားထုိင္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားမိပါတယ္။ စိတ္လြင္႔လုိက္ထြက္လုိက္ေပမယ္႕ စိတ္မပ်က္ပါဘူး။ အရမ္းရုိင္းတဲ႕ ဆင္ဆုိးၾကီးေတြကုိေတာင္ တျဖည္းျဖည္းက်င္႔ယူရင္ ယဥ္လာတတ္သလုိ မေကာင္းတဲ႕ စိတ္ေတြကုိလဲ သတိျမဲလာတဲ႕အခါ ေကာင္းေအာင္ ထိန္းနုိင္မယ္လုိ႕ ယုံၾကည္လုိ႕ပါ။

ကံဆုိတာ အလုပ္ျဖစ္တဲ႕အတြက္ ကုိယ္႕လုပ္သမွ် ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံေတြ က ကုိယ္႕ရ႕ဲ ဓနဥစၥာ၊ ကုိယ္႕ရ႕ဲအေမြ၊ ကုိယ္႕ရ႕ဲအေၾကာင္းရင္း(အခုလက္ရွိ ကုိယ္႕ရ႕ဲ ေကာင္းကံဆုိးကံေတြ)၊ ကုိယ္႕ရ႕ဲအေဆြအမ်ိဳး၊ ကုိယ္႕ရ႕ဲကုိးကြယ္ လဲေလ်ာင္းရာ ျဖစ္တဲ႕အတြက္ ျပဳမိသမွ်(မေနာကံ လဲပါပါတယ္) ခံရမယ္လုိ႕ ဆင္ျခင္ခုိင္းတဲ႕ ဂါထာေလးပါ။

အဘိဏွသုတ္

ပဥိၥမာနိ ဘိကၡေ၀ ဌာနာနိ အဘိဏွံ ပစၥေ၀ကိၡ တဗၺာနိ ဣတိၱယာ ၀ါ ပုရိေသန ၀ါ ဂဟေဌန၀ါ ပဗၺဇိေတန ၀ါ ။
ကတမာနိ ပဥၥ
(၁) ဇရာဓေမၼာမွိ၊ ဇရံ အနတီေတာတိ အဘိဏွံ ပစၥေ၀ကၡိတဗၺံ ။
(၂) ဗ်ာဓိဓေမၼာမွိ၊ ဗ်ာဓိ ံအနတီေတာတိ အဘိဏွံ ပစၥေ၀ကၡိတဗၺံ ။
(၃) မရဏဓေမၼာမွိ၊ မရဏံံ အနတီေတာတိ အဘိဏွံ ပစၥေ၀ကၡိတဗၺံ ။
(၄) သေဗၺဟိေမ ပိေယဟိ မနာေပဟိ နာနာဘာေ၀ါ၊ ၀ိနာဘာေ၀ါတိ အဘိဏွံ ပစၥေ၀ကၡိတဗၺံ ။
(၅) ကမၼာႆေကာမွိ ကမၼဒါယာေဒါ ကမၼာေယာနိ ကမၼဗႏၶဳ ကမၼပၸဋိႆရေဏာ၊ ယံကမၼံ ကရိႆမိ ကလ်ာဏံ၀ါ၊ ပါပကံ၀ါ၊ တႆဒါယာေဒါ ဘ၀ိႆမီတိ အဘိဏွံ ပစၥေ၀ကိၡ တဗၺံ။
ဣမာနိ ေခါ ဘိကၡေ၀ ပဥၥ ဌာနာနိ အဘိဏွံ ပစၥေ၀ကိၡ တဗၺာနိ ဣတိၱယာ ၀ါ ပုရိေသန ၀ါ ဂဟေဌန၀ါ ပဗၺဇိေတန ၀ါ ။

ပါဋိအနက္ေတာ္

ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႕ ။ ပဥၥ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ ။ ဣမာနိ ဌာနာနိ၊ ဤအေၾကာင္းတရားတုိ႕ကုိ။ ဣတိၱယာ ၀ါ၊ မိန္းမသည္ လည္းေကာင္း။ ပုရိေသန ၀ါ ေယာက်္ားသည္ လည္းေကာင္း။ ဂဟေဌန၀ါ၊ လူသည္လည္းေကာင္း။
ပဗၺဇိေတန ၀ါ၊ ရဟန္းသည္လည္းေကာင္း။ အဘိဏွံ ေန႔ညဥ္႕မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡ တဗၺာနိ၊ ဆင္ျခင္အပ္ကုန္ဧ။္ ။

ပဥၥ၊ ငါးပါးတုိ႕သည္။ ကတမာနိ၊ အဘယ္သည္တုိ႕နည္း။
(၁) အဟံ၊ ငါသည္။ ဇရာဓေမၼာ၊ အုိျခင္းသေဘာရွိသည္။ အမွီ၊ ျဖစ္ဧ။္ ။ ၊ ဇရံ၊ အုိျခင္းသေဘာတရားကုိ။ အနတီေတာ၊ မလြန္နုိင္ေခ်။ ဣတိ၊ ဤသုိ႕။ အဘိဏွံ၊ ေန႔ညဥ္႕မျပတ္။ ပစၥေ၀ကၡိတဗၺံ၊ ဆင္ျခင္အပ္ဧ။္။ (နွစ္အလုိက္ရုိက္ထားတဲ႕ ဓာတ္ပုံေလးေတြ ယွဥ္ၾကည္႕မိလုိက္သလုိပဲ)

(၂) အဟံ၊ ငါသည္။ ဗ်ာဓိဓေမၼာ၊ နာျခင္းသေဘာရွိသည္။ အမွီ၊ ျဖစ္ဧ။္ ။ ၊ ဗ်ာဓိ ံ နာျခင္းသေဘာတရားကုိ။ အနတီေတာ၊ မလြန္နုိင္ေခ်။ ဣတိ၊ ဤသုိ႕။ အဘိဏွံ၊ ေန႔ညဥ္႕မျပတ္။ ပစၥေ၀ကၡိတဗၺံ၊ ဆင္ျခင္အပ္ဧ။္။ (ေနမေကာင္းတဲ႕ေန႕ေတြ ျပန္စဥ္းစားၾကည္႕မိပါတယ္)

(၃) အဟံ၊ ငါသည္။ မရဏဓေမၼာ၊ ေသျခင္းသေဘာရွိသည္။ အမွီ၊ ျဖစ္ဧ။္ ။ ၊ မရဏံ၊ ေသျခင္းသေဘာတရားကုိ။ အနတီေတာ၊ မလြန္နုိင္ေခ်။ ဣတိ၊ ဤသုိ႕။ အဘိဏွံ၊ ေန႔ညဥ္႕မျပတ္။ ပစၥေ၀ကၡိတဗၺံ၊ ဆင္ျခင္အပ္ဧ။္။ (ကုိယ္႕ရဲ႕ ပထမဆုံးၾကံဳဖူးတဲ႕ အခ်စ္ဆုံးသူေသတဲ႕ ခဏကုိျပန္ေတြးၾကည္႕မိတယ္။နွစ္တန္းတုန္းက အရမ္းခ်စ္တဲ႕ အဖုိးရုတ္တရက္ဆုံးတာပါ။ ငါသာ ရုတ္တရက္ ခုေနေသသြားရင္လုိ႕ ေတြးလုိက္မိတဲ႕အခါ...)

(၄) ေမ၊ ငါအား။ သေဗၺဟိ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။ မနာေပဟိ၊ နွလုံးကုိပြားေစတတ္ေသာ အေဆြအမ်ိဳး၊ အေဆြခင္ပြန္း၊ ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္သူတုိ႕ နွင္႕။ နာနာဘာေ၀ါ၊ အရပ္တစ္ပါးသို႕ ေျပာင္းသြားသျဖင္႕ ရွင္ကြဲကြဲရျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ ၀ိနာဘာေ၀ါ၊ ဘ၀တစ္ပါးသုိ႕ေျပာင္းသြားသျဖင္႕ ေသကြဲကြဲရျခင္းသည္လည္းေကာင္း။ အမွိ၊ ျဖစ္တတ္ေခ်ဧ။္။ ဣတိ၊ ဤသုိ႕။ အဘိဏွံ၊ ေန႔ညဥ္႕မျပတ္။ ပစၥေ၀ကၡိတဗၺံ၊ ဆင္ျခင္အပ္ဧ။္။ (ကုိယ္ၾကဳံဖူးတဲ႕ ခ်စ္တဲ႕သူနဲ႕ ခဲြရတဲ႕ ေသကြဲရွင္ကြဲ..စိတ္အဆင္းရဲဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္မွာပါ)

(၅) အဟံ၊ ငါသည္။ ကမၼႆေကာ၊ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာရွိသည္။ ကမၼဒါယာေဒါ၊ ကံသာလွ်င္ အေမြခံရွိသည္။ ကမၼေယာနိ၊ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရင္းရွိသည္။ ကမၼဗႏၶဳ၊ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ိဳးရွိသည္။ ကမၼပၸဋိႆရေဏာ၊ ကံသာလွ်င္ ကုိးကြယ္ လဲေလ်ာင္းရာရွိသည္။ အမွိျဖစ္ဧ။္။ ကလ်ာဏံ၀ါ၊ ေကာင္းသည္လည္းျဖစ္ေသာ။ ပါပကံ၀ါ၊ မေကာင္းသည္လည္း ျဖစ္ေသာ။ ယံကမၼံ၊ အၾကင္ကံကုိ။ ကရိႆမိ၊ ျပဳအ႕ံ။ တႆ ကမၼႆ၊ ထုိေကာင္းမွဳ မေကာင္းမွဳကံဧ။္ ။ ဒါယာေဒါ၊ ေကာင္းေမြဆုိးေမြခံသည္။ ဘ၀ိႆမိ၊ ျဖစ္ရအံ႕။ ဣတိ၊ ဤသုိ႕ အဘိဏွံ၊ ေန႔ညဥ္႕မျပတ္။ ပစၥေ၀ကၡိတဗၺံ၊ ဆင္ျခင္အပ္ဧ။္။ (ဒီအပုိဒ္က ကြ်န္မ အၾကိဳက္ဆုံး အပုိဒ္ပါ။ လင္းကနဲ လက္ကနဲ နဲ႕ ေကာင္းတာေတြ ပိုလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ေစ႔ေဆာ္ေပးလုိ႕ပါ။)

ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတုိ႕ ။ ဣမာနိ ပဥၥ ဌာနာနိ ၊ ဤငါးပါးေသာအေၾကာင္းတရားတုိ႕ကုိ။ ဣတိၱယာ ၀ါ၊ မိန္းမသည္ လည္းေကာင္း။ ပုရိေသန ၀ါ ေယာက်္ားသည္ လည္းေကာင္း။ ဂဟေဌန၀ါ၊ လူသည္လည္းေကာင္း။ ပဗၺဇိေတန ၀ါ၊ ရဟန္းသည္လည္းေကာင္း။ အဘိဏွံ ေန႔ညဥ္႕မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡ တဗၺာနိ၊ ဆင္ျခင္အပ္ကုန္ဧ။္ ။ တဲ႕။

ဒီပုိ႕စ္ေလးကုိ ဖတ္မိတဲ႕သူတုိင္း ဒီသုတ္ ပါဋိအနက္ကုိ ေန႕စဥ္ နွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ျဖစ္ပါေစ။

24 hours A Day

I've never had a good skill in time management. In 8th Standard, Maths Teacher used to call me my first name + opposite meaning of my last name.

Why ?

Because I was ever late to attend his class though my last name is spelled as 'Oo' which one of its meanings is "first" in our language. But I was mostly the last to arrive his class. When I started working in office, again as usual as I was, quite often late and had to give fine mostly thrice a week :(

As I have friends who keep on time in everything, I noticed that they have regular time for sleeping, eating, relaxing and studying. They prepare well ahead of the actual event.

When I was young, I didn't like to be a puppet surrounded by routine. I have passed my life mostly without any time table and I did when I had a good mood to do.Otherwise, I ignored things those were in queue to complete.

I am trying to fix my behaviour in this year. Let's start to divide Weekdays and Weekend.

Weekdays
Everybody is busy, so am I.
I wake up around 8:15AM, and then do cooking within 40 mins and usually pack my lunch box to office. Take a shower and go to office and arrive office between 10AM and 10:30AM. Since our manager is flexible for arrival time of office, I am still lucky.

Going back home is not on time, but I used to go back home around 7PM unless I am busy. But if not, I forget to check the time and continue working to get my tasks to be completed.

No wonder for dinner is quite late around 9PM ++ if busy. If not, I ate dinner around 8 PM. Eating dinner, using internet or watching TV is as always together.

Take a shower and usually spend my time for Dhamma and Buddha for 1++ hour. Sometimes not spend 1 minute for praying and just watch TV or Movie at Theatre. Going to bed between 12:30AM and 1AM but sometimes cannot sleep as thoughts are still around in my head.

There is no personal improvement time in weekdays. I tried to bring one book to read on bus/mrt but mostly it makes me feeling headache. I can't read books for a long time on bus/MRT.

Let's check the schedule

1. Sleeping Hours: 7:15
2. Food Preparation Hours (Morning) : 00:40
3. Going to Office (Morning): 1:00
4. Working Hours:8 hours average but sometimes more than that and at most as 12 hours
5. Going back home (Evening): 1:00
6. Food Preparation Hours (Evening): 00:40
7. Relax Hour: 0:30 (Sometimes more than that, after dinner, I feel lazy to wash dishes and lunch box and whether TV program is good or not, keep sitting and discussing about TV news or something else)
8. Dhamma Hour: 1:00 at least.

Friday
Most happiest day that I am waiting for it since Monday. We try to arrive home early on that day. We eat our dinner infront of TV and watch TV together. Life looks pretty good when I have delicious food to eat and I have somebody to talk on Friday night. Mostly I stay up late till 2 AM++ on Friday. So definitely, wake up late as well on Saturday.

But starts from July, I tried to do the same as weekdays. So if I have appointment in the evening, I do exercise for 1 hour in the morning.

Weekend
Usually I do whatever I like.
I'd like to start PIT stop for career which is really necessary for my future. I think library is the best to study. Otherwise, I never succeed to study at home.I am very lazy. After lunch, I can take a nap only on weekend, this is my reason to take a sleep which is sometimes more than 2 hours :D Also I have to allocate my time for house chores and buying food for the next week and sometimes cooking special Myanmar Traditional Food which takes more time.

Sometimes, I wish that if more than 24 hours a day, it will be better for me. It is shameful for not managing very well among personal time, work time and family(friend) time till in this middle age. I will try to fix as possible as I can but SLOWLY.

I will try to follow a DRAFT time table to drive my careless manner in Time Allocation. As of today 20-08-2008 but it is just an imaginary and not sure how it works in reality :)

To my purple "..."

Clouds are on the sky
But you are hiding behind..
Don't be shy to shine
World is waiting for your smile

I am one of the stars
Don't look out far..
I whispered in your ears
Hope you'd get it hear.