Monday, October 27, 2008

လုပ္လုိက္ရင္ ဒီအတုိင္းခ်ည္းပဲ...

မနက္...။
ဒီေကာင္မေလးလုပ္ျပန္ျပီ...။
ရုံးသြားဖုိ႕ အခ်ိန္ဒီေလာက္ကပ္ေနတာ ခုထိဆင္းမလာ။ စိတ္တိုတုိ နဲ႕ ဟြန္းနွစ္ခ်က္ေလာက္ ေဆာင္႔တီးပစ္လုိက္သည္။ မနက္ ရုံးေနာက္က်ရင္ ပုိက္ဆံအျဖတ္ခံရမယ္ဆုိတာ သိလည္း မနက္တုိင္း ကားေပၚေရာက္တာနဲ႕ သံဗုေဒၶ ရြတ္ျပီး ဒုကၡပဲ ဒီလ ေနာက္က်တာ နွစ္ခါရွိျပီ မွီပါ႔မလား ဟု ပြစိပြစိ တေယာက္တည္း ဆီမန္းမန္းတတ္ေတာ႕ မေနနုိင္တဲ႕ ကုိယ္ကပဲ ျပိဳင္ကားေမာင္းသလုိ ေသလုေမ်ာပါး ေမာင္းပုိ႕ရတာ ၾကာေတာ႕ စိတ္တုိလာသည္။ အမွတ္မရွိတဲ႕ မိန္းကေလးပဲ လုိ႕ ပစ္ပစ္နွစ္နွစ္ ေတြးလုိက္သည္။ တကယ္ဆုိ ညဘက္ ေစာေစာအိပ္ပါလား ။ တုိးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္း စာက်ေတာ႕ မလုပ္ခ်င္..။ အရည္မရ အဖတ္မရ ကဗ်ာေရးလုိက္ ၊ game ေဆာ႕လုိက္၊ စာဖတ္လုိက္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ အိပ္ပုံမရ။ ဒင္းလုပ္တာနဲ႕ ငါ accidentတုိ႕ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္တုိ႕ နဲ႕ ဘယ္ေတာ႕ ညားမလဲ ဟု ေတြးတုန္း ဆင္းလာတာ ျမင္သည္။

ဝတ္လာျပန္ျပီ...။
ဒီလုိ ဝမ္းဆက္ရုိးရုိးေတြခ်ည္း ဝတ္လုိ႕ ရုပ္ကုိက အဘြားၾကီး ရုပ္ထြက္ေနတာ။ ဝါးလုံးကုိ ပိတ္ဆင္တူပတ္ထားတဲ႕ ပုံတုံးၾကီး...မ်က္မွန္ကပါေသး..စိတ္ပ်က္စရာ။ ေခြ်တာတာေကာင္းေသာ္လည္း အဝတ္အစား၊ ပုိက္ဆံအိတ္၊ ဖိနပ္ ဘာမွ် style မရွိေအာင္ ကပ္ေစးနွဲတာက် ေသာက္ျမင္ကပ္လွသည္။ discount ခ်တာေတြခ်ည္း ဝယ္ေနတာေနမွာေပါ႕..။ ၾကည္႕ရင္းနဲ႕ ဒါ ငါသီတင္းကြ်တ္တုန္းက ေမေမဖုိ႕ ဆုိျပီး ဝယ္လာတဲ႕ တရုပ္ဆင္ကုိ သူမၾကိဳက္တယ္ဆုိတာနဲ႕ ေမေမ႕ ကုိ တျခားအဆင္ ေျပာင္းဝယ္ေပးျပီး သူမဖုိ႕ အက်ီ ၤစပါ ထပ္ျဖတ္ျပီး ဝယ္ေပးထားေသာ အဆင္ယဥ္ယဥ္ တရုတ္စ ဆုိတာမွတ္မိသြားေတာ႕ ေဒါသနဲနဲ က်သြားသည္။

ကားေပၚတက္လာျပီး ျမန္ျမန္ဝဝရ..ေနာက္က်ေနျပီ ဟု ေျပာေတာ႕ ဘုၾကည္႕ၾကည္႕လုိက္ေတာ႕ ရပ္သြားသည္။ ခဏေနေတာ႕ ပါးစပ္က ျငိမ္ျငိမ္မေန။ တတ္တာလည္း မဟုတ္ပဲနဲ႕ ဟုိကားၾကည္႕ ဟာ ဟုိမွာ လူ ..ဟယ္ တုိက္ေတာ႕မွာပဲ ..စသျဖင္႕ အသံေပါင္းစုံ နဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း ဆရာလုပ္လာျပန္သည္။ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ညဏ္ကုိ မရွိ ..ကားကုိ ေအးေအးေဆးေဆးေမာင္းလုိ႕ရေအာင္ ေစာေစာဆင္းဖုိ႕ မၾကိဳးစားပဲ ခုမွ စုိးရိမ္သေယာင္ ဆရာလာလုပ္ေနပါလား ဟု ေတြးရင္း တခါတေလကုိ သူ႕ကုိ ေသခ်ာတြက္ခ်က္ျပီး ဝင္ေငြထြက္ေငြ ခ်င္႔ခ်ိန္ဖုိ႕ ေျပာတတ္တာ သတိရေတာ႕ အေတြး ရပ္သြားသည္။

ဘာဟင္းလဲ ေမးေတာ႕....”ပဲနီေလးဟင္းခ်ိဳ နဲ႕ သက္သက္လြတ္ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္” ဆုိေတာ႕ စိတ္ေတာ္ေတာ္ပ်က္သြားသည္။ ေန႕ခင္းက် ငါ သူနဲ႕ ထမင္းတူတူ မစားရေအာင္ ဘယ္လုိေရွာင္ရပါ႕ ဟု အၾကံထုတ္ရသည္။ အားအားရွိ သက္သက္လြတ္ပဲ စားေနတာ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းလွသည္။ ဟင္းဆုိ ျမိဳင္ျမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္ ဆီျပန္ဟင္းတခြက္၊ အရည္ေသာက္ တခြက္၊ ဟင္းရြက္ေၾကာ္တခြက္ပါမွ စားတတ္ေသာ သူ႕အတြက္ သူမရဲ႕ ျဖစ္သလုိ သက္သက္လြတ္ေနေသာ ဟင္းမ်ားက စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္တာ မဆန္းပါ။ သူမ သက္သက္လြတ္မစားတဲ႕အခါ ကုိယ္ၾကိဳက္တတ္ေသာ ငါးဘတ္ေမႊတုိ႕၊ ငါးခူစင္းေကာတုိ႕၊ ဝက္သားလုံးေၾကာ္တုိ႕၊ ၾကက္ဟင္းခါးသီးေၾကာ္တုိ႕ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ခ်က္ေကြ်းတတ္ေသးတာ သတိရလုိက္ေတာ႕..သူမနွင္႕ မနက္ထမင္းတူတူစားျပီး ေနာက္မွ ေန႕ခင္းလက္ဖက္ရည္ေသာက္ခ်ိန္မွ ကုိယ္ၾကိဳက္ေသာ အသုတ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆီခ်က္ျဖစ္ျဖစ္၊ ရွမ္းေခါက္ဆြဲျဖစ္ျဖစ္ သြားစားတာေပါ႕..ဟု ေျဖလုိက္သည္။

မီးပြိဳင္႕မိေတာ႕ ...”အသားလွေအာင္ ေဆးလိပ္ေလွ်ာ႕ေသာက္ပါလား၊ နွဳတ္ခမ္းေတြ မဲေနတာကလည္း ၾကည္႕မလွဘူး၊ သြားေတြကလည္း ကြမ္းစားတာမ်ားေတာ႕ dracula လုိပဲ သြားေတြက နီေနတယ္ ေၾကာက္စရာၾကီး” ဟု လာေျပာေနေသးေတာ႕ အရာရာကပ္ေစးနွဲေပမယ္႕ သူ႕ အသားအရည္လွဖုိ႕ စုိေျပဖုိ႕ exercise လုပ္ ေငြမနွေျမာဘဲ အလွျပင္ ပစၥည္းေတြ၊ Lotion ေတြ ဘယ္ေလာက္ေစ်းၾကီးၾကီးဝယ္လူးျပီး မုန္႕ဟင္းခါးတပြဲ ဝယ္စားဖုိ႕က် အငတ္ခံျပီး မစားပဲ ေခြ်တာခ်င္ေခြ်တာေသာ သူမကုိ ျပန္ေျပာခ်င္ေသာ စကားမ်ား ျမိဳခ်ထားလုိက္ရသည္။ ဘာလုိ႕ဆုိ ကုိယ္ၾကိဳက္တတ္ေသာအဆင္ေခ်ာေခ်ာ ရွပ္အက်ီ ၤ ခ်ည္သားေလးေတြ၊ ပုဆုိး အကြက္စိတ္ေလးေတြ မၾကာခဏဝယ္ေပးတတ္ေတာ႕ အလွတရားကုိ တကယ္ျမတ္နုိးလုိ႕ ဟု သတိရမိလုိက္လုိ႕ ျဖစ္သည္။

”ဒီည သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခ်ိန္းထားတယ္ ..ဟုိေကာင္ ေအာင္လင္း ခဏျပန္ေရာက္ေနတယ္” စရုံရွိေသး။ ေအာင္လင္းဆုိတာ သူေတာင္ မျမင္ဘူးပဲနဲ႕ ”လုိက္မယ္ ရုံးအျပန္လာေခၚေနာ္ ၊ ကုိေအာင္လင္းကုိ မျမင္ဖူးေသးဘူး၊ အကုိေျပာေျပာေနေတာ႕ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ” ဟု ကတ္သီးကတ္သတ္ေတြ လုပ္လာျပန္သည္။ ငါ ေသာက္မွာစုိးလုိ႕ ဇာတ္လမ္းလာရုိက္ေနျပီ ဆုိတာ သိရင္း သူ႕ရုံးထိပ္ မီးပြိဳင္႕ေရာက္ေတာ႕ နားေအးေအာင္ "ေအးေအး" ဟု ေျပာလုိက္သည္။ ဒီလုိပဲ ညေနက် လာမၾကိဳေတာ႕ဘဲ မလိမ္႕တပတ္ သူမဘာသာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ရင္ ဝိတ္က်၊ exercise ျဖစ္သားပဲ ဟု ခါတုိင္းလုိ ပတ္တီးရုိက္ဖုိ႕ စိတ္ကူးထားျပီး ၾကြေပဦးေတာ႕ မယ္မင္းၾကီးမ ဟု စိတ္ထဲမွာ ၾကိတ္ေျပာရင္း..ဆင္းခါနီး " ညေနလာၾကိဳျဖစ္ေအာင္ လာေနာ္၊ ေစာင္႕ေနမယ္ " ဟု အသနားခံေသာ မ်က္လုံးျဖင္႕ သုံးခါေလာက္ ေျပာျပီး ေျပးဆင္းသြားသည္။ ေန႕ခင္း ထမင္းလာစားဦးေနာ္ ဟု ေအာ္သြားေသးသည္။

ေဟးေဟး..နွစ္ခုလုံး ဘယ္လုိနည္းနဲ႕ ေရွာင္ရပါ႕ ဟု စဥ္းစားေနေသာ ကုိယ္႕ အၾကံ ဒင္းမသိတာ ကံဆုိးရွာတဲ႕ သူငယ္မ ဟု ေတြးရင္း တစ္ေယာက္တည္း စပ္ျဖဲျဖဲျဖစ္သြားသည္။

ညေန..။
"အဲဒီအတုိင္းပဲ ညေနလာၾကိဳဆုိ ဘယ္ေတာ႕မွ မလာဘူး။ မလာနုိင္ဘူးဆုိ အစကတည္းက ေျပာပါလား။ ခုေတာ႕ အျမဲ ပတ္တီးရုိက္တယ္။ အဲလုိ လုပ္တာေလာက္ အျမင္ကပ္တာမရွိဘူး။ ေယာက္က်ားျဖစ္ျပီး ကတိလည္း မတည္ဘူး။ စိတ္ရွိတုိင္းသာ ေျပာရရင္ ဒင္းတက္သြားမွာ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္ " သူမ သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ အိမ္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ရင္း တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ထဲမွ ဝဝကုိ ရန္ေတြ႕ေနမိသည္။ မ်ားျပီ..။ ဒီဝတုတ္ အဲလုိ မလိမ္႕တပတ္လုပ္တာ အေတာ္မ်ားေပျပီ။ ဘယ္ရမလဲကြယ္။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြကုိ သူ႕ဂိတ္ကုိ ဖုန္းဆက္ျပီး ျပန္မလာ၊ လာေအာင္ ရစ္မွာ မသိဘူးလား..ဟု ညစ္က်ယ္က်ယ္ ေတြးလုိက္မိသည္။ ဒင္းကုိ လႊတ္ထားလုိ႕ကေတာ႕ စူဠလိပ္ ေရထဲခ်သလုိ သန္းေခါင္ယံတုိင္သြားနုိင္သည္။

လမ္းေလွ်ာက္ရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ လူစည္ကားေသာ ျမိဳ႕လည္နားေရာက္ေတာ႕ ဝဝ ဝယ္စားတတ္ေသာ ထမင္းဆုိင္ျမင္ေတာ႕..ဟုိတေလာက ဘာခ်က္ရမလဲ ေမးေတာ႕ ၾကိဳက္တာခ်က္ေျပာျပီး ခ်ဥ္ေရဟင္းတခြက္ပဲ သူမၾကိဳက္တာ ပါတာကို ဇီဇာခ်ဲ႕လုိ႕ မျပီးနုိင္ပဲ ဆုိင္က ၾကာဇံဟင္းခါးဝယ္စားေတာ႕ ပုိက္ဆံအပုိျဖဳန္းတယ္ ဟု သူမကဆုိေတာ႕ ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္ ရန္ထျဖစ္တာ သတိရသည္။

ေနာက္ပုိင္းေတာ႕သူမေျပာတာမွတ္ထားျပီး ဝယ္မစားေတာ႕ပဲ သူစားခ်င္တာ အတိအက်ေျပာလုိ႕ ခ်က္ခုိင္းျပီး ပုိက္ဆံ အပုိ ျဖဳန္းတာ တျဖည္းျဖည္းနည္းလာတာ သတိရလာသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း နည္းနည္းၾကာလာေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စကားေလးေျပာလုိက္ လမ္းတေလွ်ာက္ လမ္းေဘးေစ်းဆုိင္ေလးေတြက စားစရာေတြ ငမ္းလုိက္နွင္႕ လူေတာင္ လန္းလာသလုိမို႕ တေန႕တေန႕ ကားေပၚမွာပဲ ထုိင္ရင္း ကုိယ္လက္လွဳပ္ရွားမွဳ နည္းလာေသာ အကုိ တျဖည္းျဖည္း ဝသထက္ဝလာတာ ေတြးမိေတာ႕ ဝိတ္က်ေအာင္ ညစာ ထမင္းလုံးဝမစားျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိ ဆြဲေဆာင္ရရင္ ေကာင္းမလဲ ဟု ညဏ္နီညဏ္နက္ ထုတ္ေနမိသည္။

ဒီဖက္တီးဘုတ္ပြနဲ႕ ခက္လွသည္။ အခ်ဥ္တုိ႕၊ ခ်ဥ္ေရဟင္းတုိ႕ကုိ ဖင္တြန္႕ေအာင္ ေၾကာက္တတ္ေသာ ဒင္းကုိ ညဘက္ ထမင္းလုံးဝမေကြ်းပဲ ေယာင္တုိ႕ဖူး ဟု စင္ကာပူမွာ လူသိမ်ားေသာ အျပဳတ္ဟင္းခ်ိဳမ်ိဳး၊ သိပ္မခ်ဥ္ေသာ salad တခုခုလုိမ်ိဳး ဒင္းစားခ်င္ေအာင္ လုပ္နုိင္ရင္ ပိန္နုိင္တယ္ဟု လမ္းစရလာသည္။ ၾကည္႕ၾကေသးတာေပါ႕ ဝဝရာ ဟုေတြးလုိက္မိသည္။

ဝေသာ သူ႕ကုိ တခါ တခါ သူမက ဝဝ၊ ဖက္တီး ဟု ေခၚတတ္သလုိ၊ ေနရာတကာ သူမ်ားနွင္႕မတူ အေတြးေၾကာင္တတ္ေသာ၊ သူ႕ဆုိ အလြန္ရစ္ေသာ သူမကုိ သူက ေဂါက္သီး၊ ငရစ္၊ ခ်ီးထုပ္၊ ကတုံး၊ အူေၾကာင္ေကြး စသျဖင္႕ တစ္ေယာက္နွင္႕ တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ နွိပ္ကြပ္ေနက်ျဖစ္သည္။

ကားလမ္းကူးဖုိ႕ ေစာင္႕ေနရင္း ကားစုတ္ကုိ အိမ္ကဲ႕သုိ႕ TV တပ္၊ CD player တပ္၊ Aircon တပ္၊ ဆုိဖာတပ္၊ ဘုရားစင္ေသးေသးေလးနဲ႕ မီးဆလုိက္ေလးေတြပါ ပူေဇာ္ထားျပီး ကားကုိ ဇနီးမယားကဲ႕သုိ႕ ယုယၾကင္နာေသာ အကုိ႕ ကုိ သတိရသြားေတာ႕ ရီခ်င္သြားသည္။ အေတာ္ကေလးဆန္တဲ႕ဟာ.. အဓိကနဲ႕ သာမညကုိ မခြဲတတ္ဘူး..အက်ိဳးအျမတ္မတြက္ပဲ လုပ္ခ်င္ရာစြတ္လုပ္တဲ႕ဟာပဲ ဟု..လူတတ္ၾကီးလုပ္ေတြးမိခ်ိန္မွာ အဲဒါကုိပဲ စိတ္ပ်က္ေပမယ္႕ ျပံဳးခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတာ ကုိယ္႕ဘာသာ သတိထားလုိက္မိသည္။ အင္း...တျဖည္းျဖည္းေတာ႕ ဒင္းသိတတ္ေအာင္ ေခ်ာ႕ေျပာရဦးမယ္ ဟု ေတးထားလုိက္သည္။

ဒီလုိနဲ႕ ေလွ်ာက္ရင္း အိမ္ဘက္ေရာက္လာသည္။ အိမ္ကေလးက ထုံးစံအတုိင္း ေမွာင္နဲ႕မည္းမည္း။ မီးေတြ ေလွ်ာက္ဖြင္႕၊ အခန္းထဲဝင္ျပီး သူ႕ပစၥည္းေတြၾကားမွာ..ဖုံးစာအုပ္ကုိ အရင္ရွာရသည္။ သူ႕ဂိတ္နားကုိ ဆက္လုိက္ေတာ႕ ဒင္းကုိ တန္းမိသည္။ ကန္ထရုိက္တုိက္ အျမင္႕မွာ ေနတာဆုိေတာ႕ ဝဝ စိတ္ပူတတ္ေသာ ေရစက္ကုိ အေၾကာင္းျပရသည္။ ”ေရစက္က ဘာျဖစ္လဲ မသိဘူး၊ ေရတင္တာ မတက္ဘူး။ ၇နာရီဆုိေတာ႕ လမ္းထိပ္က ေရပုိက္ဆုိင္ မပိတ္ေလာက္ေသးဘူး။ ျပန္လာခဲ႕ပါလား” နည္းနည္းေတြသြားပုံရသည္။ ဒါနဲ႕ ဆက္ျပီး ဆိတ္သားဟင္းခ်က္ထားမယ္ေနာ္။ တရုတ္ကန္စြန္းရြက္ေတြလည္း ဝယ္ခဲ႕တယ္။ အကုိ႕အၾကိဳက္ ဆီအိအိနဲ႕ အရြက္ေလးေတြခ်ည္းပဲ ေၾကာ္ထားေပးမယ္။ ေစာေစာ ျပန္လာခဲ႕ပါလား။ ဒီည ေရမတက္ရင္ ဒုကၡ၊ မနက္သုံးဖုိ႕ ေရ ရိွေတာ႕မွာ မဟုတ္ဘူး ” သနားစရာေကာင္းေအာင္ ေညွာင္နာနာအသံ ပိစိ နွင္႕ေျပာေတာ႕ သနားတတ္ေသာ အကုိ သည္ ”ေအး ေအး..ငါျပန္လာခဲ႕မယ္” ျဖစ္သြားသည္။

ဟီ..ဟိ..ေပ်ာ္လုိက္တာ..။ ဒင္းျပန္လာရင္ စိတ္ဆုိးေအာင္ မီးပ်က္သြားရင္ ေကာင္းမယ္။ မီးပ်က္ရင္ တကယ္မပ်က္ေသာ မူလက်ီသြန္နီ ေရစက္ကိစၥ ရွင္းစရာ မလုိသလုိ သူမ ဟင္းခ်က္စရာလည္း မလုိေတာ႕ေပ။ ”ဟာ..မီးေတြပ်က္ေနတယ္..။မီးေမႊးရတာ စိတ္မရွည္ပါဘူး ဝဝရာ။ မီးေမႊးေပးပါလား” ဟု ေျပာလွ်င္ စိတ္တုိျပီး ပြစိပြစိ လုပ္မွာ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲေပမယ္႕ ဗိုက္မဆာေသးလွ်င္ မီးဝုိင္းေမႊးေပးျပီး ဟင္းရြက္ပါ ဝုိင္းသင္ေပးလိမ္႕မည္။ ဗုိက္ဆာေနလွ်င္ေတာ႕ သူမပါ စားရေအာင္ တခုခုသြားဝယ္ေပလိမ္႕မည္။

ကုိယ္႕အေတြးနဲ႕ ကုိေတာ႕ ဟုတ္ေနရင္း ဖုံးစာအုပ္ထားဖုိ႕ ျပန္ဝင္လာေတာ႕ သူ႕အခန္းထဲမွာ ကားပစၥည္းေပါင္းစုံ၊ speakers ေတြနဲ႕ တုိတုိမြမြ ပစၥည္းေပါင္းစုံအျပင္ TV နဲ႕ ေအာက္စက္တစုံျမင္ေတာ႕ ဒီ electronics ပစၥည္းအပုိေတြ အားလုံးေရာင္းျပီး ဘုရားစင္က စကတည္းက အသစ္မဝယ္ခဲ႕တာမုိ႕ ဝယ္ခ်င္လုိက္တာ၊ ဒင္းကုိ ဘယ္လုိေျပာရင္ ရနုိင္မလဲ ေတြးကာ ေခါင္းေျခာက္သြားသည္။ ဒါေတာ႕ ရမယ္မထင္..။ နွမလက္ေလွ်ာ႕ေနေပေတာ႕ ဟု သိပ္ေသခ်ာေနေတာ႕ ဒီမွာပဲ အဆုံးသတ္သြားသည္။

မီးက ဒီညပ်က္မယ္႕ အရိပ္အေယာင္ မရွိေတာ႕ ကုိယ္႕စကားနဲ႕ ကုိ ဝဝ ျပန္လာရင္ စားေကာင္းေအာင္ သူမ ဟင္းစခ်က္ေနမိသည္။ သူကလည္း ကမန္းကတန္းျပန္အလာမွာ..အိမ္က ငရစ္ၾကိဳက္ေလာက္မည္ထင္ေသာ english movie တေခြဝင္ငွားေနေလသည္။

”ေအာက္တုိဘာလေန႕တေန႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ႕ေသာ ခ်စ္ေသာ အကုိ အတြက္ ေမြးေန႕ အမွတ္တရ။”

2 comments:

nu-san said...

အမေရ.. ဖတ္လုိ႔ေကာင္းလိုက္တာ အမရာ.. အမတုိ႔ေမာင္ႏွမကုိ သိေနေတာ့ ပုိျပီးဖတ္လုိ႔ေကာင္းတယ္.. ဒါေပမယ့္ အမအဲဒီေလာက္ဆုိးတယ္ဆုိတာ အခုမွ သိတယ္ဗ်.. :D အမ အကုိေတာ့ သနားပါတယ္.. :P ဟီး..ဟိ.. စတာေနာ္..

အမအကုိေတာ့ ဒီပုိ႔စ္သာ ဖတ္မိရင္.. :)

A Linn Nyi said...

သူငုိမွာ ေသခ်ာတယ္။ မ်က္ရည္ ဘူးသီးလုံးေလာက္ က်မွာ..:D

Post a Comment